ششمین جشـنــواره پروژه‌های دانش‌آموزی

امروز فروردین ۲۸, ۱۴۰۳ ۰۹:۲۱

داستان بلند(گوش های بدون دروازه)، دستاورد برتر مجتمع آموزشی ابوعلی سینا

داستان بلند(گوش های بدون دروازه)، دستاورد برتر مجتمع آموزشی ابوعلی سینا

داستان بلند(گوش های بدون دروازه)

 

جشنواره پروژه‌های دانش‌آموزی فرهیختگان جوان  به عنوان رویداد بزرگ علمی و پژوهشی دانش آموزی در روز‌های 29 تا 31 اردیبهشت ماه 1400 به صورت مجازی با حضور بیش از 2400 دانش آموز هر سه مقطع تحصیلی دبستان، دوره اول و دوم متوسطه به همراه دبیران راهنمایشان از 15 استان کشور در قالب 520 تیم برگزار شد.

در محور سمینارها و غرفه های نمایشگاهی 320 تیم در شاخه های مختلف علوم همچون فنی مهندسی، علوم اجتماعی و انسانی، علوم پایه (فیزیک، شیمی و زیست)، هنر و معماری، زیست فناوری، علوم کامپیوتر، نجوم، نانو و … شرکت کرده اند و نتیجه تلاش های خود را در بستر مجازی ارائه داده شد.
همچنین در محور مسابقات  88 تیم در گرایش‌هایی همچون هوافضا، رباتیک، زیست فناوری، ماشین های کمیکار، بازی سازی، کامپیوتر و برنامه نویسی، انرژی های تجدید پذیر، مسابقات آزمایشگاهی، اینترنت اشیا و کاپ فیزیک ایران، ایده شو دیده شو و … ثبت نام کرده و به صورت مجازی دستاوردهای پژوهشی خود را به صورت محصول محور ارائه داده شد.
در محور سخنرانی علمی 65 تیم و در محور تولید محتوای دیجیتال نیز 47 تیم حضور داشتند.

که تعداد ۴۲ گروه مقام برتر را کسب نمودند.

بر آن شدیم تا با معرفی پروژه های گروه های برتر علاوه بر قدردانی از این دوستان پژوهشگر، زمینه ای را برای ایده پروری سایر پژوهشگران علاقمند فراهم آوریم.

 

پژوهشگر : ثنا رحیم پور

دبیر راهنما : خانم فرزانه سالمی

مدرسه ی ابوعلی سینا

 

 داﺳﺘﺎن و داﺳﺘﺎن ﮔﻮﯾﯽ پدیده ای است که پیشینه آن به قدمت پیدایش زبان و گویایی ادمیزاد است. داﺳﺘﺎن ﻫﺎ از ﺟﺎﯾﯽ ﺷﺮوع ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﭘﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ.

استفاده درست از عناصر داستان نویسی مانند پیرنگ، کشکمش، شخصیت پردازی و…. نقش اساسی در شکل گیری داستانی اصولی دارند

 

در ادامه به بخش هایی از فصل اول این داستان بلند خواهیم پرداخت :

 

بیماران زیادی پیش من می آیند و ادعای افسردگی و سرخوردگی می کنند؛ دارویی می خواهند که شب بخورند و بخوابند و صبح روز بعد وقتی بیدار می شوند زندگی شان گل و بلبل شده باشد. گلویشان را تبدیل به انبار حرف های نزده شان می کنند و بعد از من قرصی می خواهند که با خوردنش راه بسته شده گلویشان باز شود.

کاش چنین دارو هایی وجود داشت، آن وقت همه ی جهان خوشحال و شاد بودند.

در صورتی که بیرون ریختن حرف هایی که در گلویشان تلنبار شده خیلی بهتر از نادیده گرفتن و قورت دادن آنها است.

می دانی همیشه آسون ترین راه، مؤثر ترین راه نیست، گاهی حرف زدن مؤثر ترین دارو است.

 

…..

 

گوش های بی دروازه